Veelgestelde vragen

Nano in ziekenhuizen en Universitair Medische Centra

Hoe zit het met zalfjes met nano, die door de verpleegkundigen worden opgebracht, zijn de handschoenen wel geschikt voor het beschermen tegen zulke kleine deeltjes?
Hoe zie ik op de verpakking of er nanodeeltjes in het product zitten?
Kunnen we tijdens ons ziekenhuiswerk zien of er nano verwerkt is in de producten waar we mee werken? (Bijvoorbeeld in verbandmiddelen, zalf, of diagnosemethode.)
Kunnen nanodeeltjes gevaarlijk zijn voor mijn gezondheid of die van collega’s?
Moeten de gebruikte materialen op een speciale manier worden weggegooid, of kan alles bij het gewone afval?

Wat is nanotechnologie

Wat is nanotechnologie?
Hoe klein is een nanometer?
Is nanotechnologie nieuw?
Wat maakt nanodeeltjes zo bijzonder? 
Wat zijn er voor nanoproducten op de markt? 

Hoe weet ik of ik met nano werk

Waar kan ik een compleet overzicht vinden met nanoproducten? 
Hoe weet ik of een product nanodeeltjes bevat?

Wanneer loop ik risico op blootstelling aan nano

Zijn er risico’s verbonden aan nanotechnologie? 

Waar vind ik meer informatie over risico’s van nano

Wordt er voldoende onderzoek gedaan naar de risico’s van nanotechnologie?
Wie houdt zich in Nederland bezig met risico-onderzoek naar nanodeeltjes? 

Wat is er aan wet en regelgeving over nano

Wat doet de Nederlandse overheid en politiek om mogelijke risico’s te beperken? 
Bestaat er al (Europese) wetgeving om het mogelijke risico van nanotechnologie te beperken? 
Het IVAM onderzoekt samen met het Engelse instituut RPA of en in hoeverre bestaande wetgeving voldoet. Ook onderzoeken ze wat gaten in de wetgeving zijn en wat er nodig is om de beperking en beheersing van risico’s van nanotechnologie op Europees niveau te regelen. 
De richtlijn ‘Registratie, Evaluatie en Autorisatie van Chemische stoffen’ (REACH) is na jarenlange strijd aangenomen. Kern van REACH is dat bedrijven in principe van alle stoffen die ze produceren, verwerken en aan klanten doorgeven, de risico’s moeten kennen. En het bedrijf moet maatregelen benoemen en nemen om die risico’s te beheersen. Nanomaterialen vallen in principe ook onder de definitie ‘stoffen’. Lastig is dat bijvoorbeeld een koolstofnanobuisje dezelfde chemische samenstelling heeft als het al lang geregistreerde koolstof. Toch hebben die buisjes totaal andere eigenschappen en dus ook een ander risicoprofiel. 
Inmiddels heeft het Europese parlement een resolutie aangenomen om REACH aan te passen voor nanodeeltjes. Nanomaterialen zouden voortaan apart geregistreerd moeten worden als ‘nieuwe stoffen’. Ze moeten voorzien worden van een veiligheidsbeoordeling en een informatiedossier voor gebruikers. Uit voorzorg moeten ook nanomaterialen worden geregistreerd die in kleine hoeveelheden worden geproduceerd. Dit alles moet binnen twee jaar. De vraag is of dat haalbaar is. Binnen de Europese Commissie houdt zich daar nu een werkgroep mee bezig.

Wat zegt de Arbowet over nano? 
Wat vindt de vakbond van nano?

Waar vind ik meer websites over nano?

Waar vind ik meer informatie over nano in ziekenhuizen?